Aynaya baktığınızda aslında kendinize bakmıyorsunuz.

Nesnelerin katı olduğuna dair bir yanımsamamız var alında nesleler boştur. Peki o halde biz neden yer yığılmıyoruz.

Neden maddeler
katı halde görünüyor çünkü elektronlar birbirlerini iterler. Ben aslında bu zeminde durmuyorum. Çünkü elektronlar birbirlerini sevmezler birbirlerini iterler. Bu nedenle biz maddelerin katı olduğunu zannediyoruz. Fakat aslında beyinde hiçbirşey yok katı olan maddeler aslında katı değiller. Biz onaların katı olduğu yanımsamasına sahibiz. Fakat biz gerçekliğin katı halde olduğunu düşünüyoruz. Ancak hiç bu şekilde değil O halde biz beynimizin
içinde yaşıyoruz. Evet bir anlamda aynaya baktığınızda aslında gerçektem kendinize bakmıyorsunuz. Aynaya baktığınızda Siz aslında kendinizin saniyenin milyarda biri önceki halineze bakıyorsunuz. Çünkü ışığın gözünüzden aynaya gitmesi ve tekrar gözünüze dönmesi için gereken zamandır ve kuantum mekaniğine göre yüzünüz aslında dalgadır. Siz aslında titreşiyorsunuz. Bu inanılmaz geliyor ama biz bunu labarautarda ölçebiliyoruz. Bu nedenle aynaya baktığınızda aslında gerçekten kendinize bakmıyorsunuz.